Inpakstress

Morgen is het dan zover: na maanden plannen, regelen en nog meer ongein zal morgen de reis naar Australië beginnen! Ik moet toegeven dat de spanningen voor de reis nu toch wel echt beginnen te komen. Normaal ben ik niet zo'n emotioneel persoon, maar heb toch het gevoel dat het afscheid zwaar gaat worden. Vooral nu mijn moeder al dagen bijna in tranen schiet als ik het woord Australië zeg. Maar goed, vandaag begonnen met de reistas en handbagage in te pakken. Inmiddels genoeg eten om het vliegtuig te bevoorraden, dankzij mijn moeder. Moeder heeft het idee dat ik voor 27 uur vliegen minimaal voor 4 dagen eten mee moet nemen. Dankzij mijn overtuigingskracht heb ik haar er toch van overtuigd dat 5 broodjes, 8 koekjes, een pak kauwgom, een 'x' aantal wraps toch te veel van het goede is en ik aan 1 broodje en 1 wrap wel genoeg heb. Wel heb ik moeten toegeven op het aantal koekjes en zitten er alsnog 3 pak koekjes en een kitkat in. Terwijl ik hier nu zit schieten allemaal voorwerpen door mijn hoofd die ik absoluut niet mag vergeten: paspoort, visa-nummer, telefoonnummer van mijn begeleidster (voor het geval men denkt dat ik 'slechte bedoelingen' heb) enz. Aangezien een mens niet gemaakt is om zoveel dingen te kunnen onthouden heb ik een lijst gemaakt, zodat ik niets vergeet. Voor nu zal ik verder gaan met inpakken en de af-streep-poster-voordat-zus-thuis-is afmaken samen met Ashley. Tot later!

Liefs, Rebecca